รายการ at hotel

รายการเพื่อการศึกษา at hotel

การสังเกตการสอน

รวมภาพการสังเกตุการสอน ณ โรงเรียนวัดประดิษฐาราม

Noun : คำนาม

คำนาม ( Nouns ) หมายถึงคำที่ใช้เรียกคน สัตว์ สิ่งต่างๆ สถานที่ คุณสมบัติ สภาพ อาการ การกระทำ ความคิด ความรู้สึก ทั้งที่มีรูปร่างให้มองเห็น และไม่มีรูปร่าง คำนามส่วนใหญ่จะวางไว้หน้าประโยค เพื่อทำหน้าที่ประธาน หรืออยู่หลังประโยคเพื่อทำหน้าที่เป็นกรรม

 คำนาม แบ่งตามลักษณะการใช้ออกเป็น  2 แบบคือ

         1. คำนามที่นับได้ (Countable  Noun) มีกฏเกณฑ์ในการเขียน ดังนี้

              - ถ้าเป็นเอกพจน์(Singular) ที่มีเพียงหนึ่ง เราจะใช้  a , an  นำหน้า

                     a  นำหน้าคำนามที่ขึ้นต้นด้วยพยัญชนะ

                     an  นำหน้าคำนามที่ขึ้นต้นด้วยสระ หรือนำหน้าพยัญชนะแต่ออกเสียง "ออ"

                เช่น

                      a  book   =  หนังสือ  1  เล่ม   

                      a  chair  =  เก้าอี้  1  ตัว

                      a  table  =  โต๊ะ  1  ตัว 

                      a  duck  =  เป็ด  1  ตัว

                      a  student   =  นักเรียน  1  คน

                      a  radio    =  วิทยุ  1 เครื่อง

                      an  ant  =  มด  1  ตัว 

                      an  elephant  =  ช้าง  1  ตัว

                      an  egg  =  ไข่  1  ฟอง

                      an  ear  =  หู  1  ข้าง

                      an  hour  (1 ชั่วโมง)  .ใช้ an นำหน้าถึงจะมีตัว H ที่เป็นพยัญชนะ อ่านออกเสียงตัว ออ

   

          2. คำนามที่นับไม่ได้ (Uncountable) ในภาษาอังกฤษคำนามที่นับไม่ได้จะเป็นรูปเอกพจน์เสมอ เราไม่สามารถเขียนในรูปพหูพจน์ได้ ไม่ว่าจะเป็น อากาศ  อาหาร  เครื่องดื่มและคำนามอื่นๆซึ่งคำนามเหล่านี้จะเขียนไปเลย เช่น        
                     Rice (ข้าว)                                    bread (ขนมปัง)           

                     Sugar (น้ำตาล)                               coffee (ขนม)

                     Water (น้ำ)                                     tea (ชา)

                     milk (นม)                                       sugar (น้ำตาล) 

                     salt (เกลือ)                                      beef (เนื้อวัว)

                     pork (เนื้อหมู)                                honey (น้ำผึ้ง)

                     Furniture (เฟอร์นิเจอร์)                 Luggage (หีบห่อเดินทาง)

                     air (อากาศ)                                     soup (ซุป)

         ในทางไวยากรณ์นั้น  เอกพจน์หมายถึง  จำนวนเพียงจำนวนเดียว หรือพูดสั้น ๆ ก็คือ ตัวเดียว อันเดียว ส่วนพหูพจน์ก็ตรงกันข้ามกัน  คือจำนวนมาก  หรือหลายตัว  หลายอันนั่นเอง ดังนั้น  คำนามเอกพจน์ หมายถึงคำนามที่มีเพียงจำนวนเดียว (อันเดียว)  คำนามพหูพจน์  คือคำนามที่มีหลายจำนวน (หลายอัน)

คำนามเอกพจน์และพหูพจน์

คำนามเอกพจน์และพหูพจน์  ในภาษาอังกฤษค่อนข้างสร้างความสับสน  ให้กับนักเรียนไทยค่อนข้างมาก  เพราะคำนามบางคำเติม s บางคำ เติม es  หรือบางคำก็คงรูปไว้  ซึ่งเป็นเรื่องที่เราต้องศึกษาในระดับสูง ๆ ต่อไป

คำนามเอกพจน์คือ  คำนามที่ไม่มีการเติม S ส่วนคำนามพหูพจน์  คือคำนามที่มี S

ตัวอย่างคำนามเอกพจน์  และพหูพจน์

เอกพจน์	พหูพจน์	คำอ่าน	ความหมาย
sister boy teacher cat dog bird egg pen house school market bank	sisters boys teacher cats dogs birds eggs pens houses schools markets banks	ซิสเตอะ บอย ทีชเชอะ แค็ท ดอก เบิด เอก เพ็น เฮาส สกูล ม๊าคิท แบ็งค	พี่สาว เด็กชาย ครู แมว สุนัข นก ไข่ ปากกา บ้าน โรงเรียน ตลาด ธนาคาร

แบบทดสอบหลังเรียน คำชี้แจง ให้เลือกคำตอบที่ถูกต้องที่สุดนะคะ 1. ข้อใดเป็นเอกพจน์ ส่วนบนของฟอร์ม a. bird         b. cats            c. dogs              d. rabbits  2.  ข้อใดเป็นพหูพจน์   a. book     b.  snake          c.  cows            d.  rose ส่วนล่างของฟอร์ม 3.  ข้อใดถูกต้อง a.  a  books b.  an  birds    c.  milk    d.  an  rose 4. can หมายถึงข้อใด a.  แมว   b.  รถยนต์ c.  วัว  d.  กระป๋อง 5. ข้อใดไม่ถูกต้อง a. two  frogs b.  salt  c.  a  dogs d.  one  table 6. ข้อใดเป็นคำนามนับไม่ได้ a.  tomato b.  hand c.  air d.  student 7. ข้อใดเป็นคำนาม a.  hello    b.  tomorrow c.  cheese d.  think 8. ข้อใดเป็นคำนาม a.  tea    b.  thanks  c.  happy d.  come 9. ข้อใดเป็นคำนาม a.  slow  b.  sweet  c.  snake d.  star 10. ข้อใดเป็นคำนาม a. stand b. smile  c. spoon d. sad 11. ข้อใดหมายถึงกล้วย 3 ผล ส่วนบนของฟอร์ม a. an apple b. a banana c. three apples d. three bananas ส่วนล่างของฟอร์ม 12. ข้อใดหมายถึงลิง 1 ตัว a. a monkey b.  an monkey c.  two monkeys d.  three monkeys 13. ข้อใดเป็นคำนามนับไม่ได้ a. books b.  birds c.  milk d.  rose 14. ข้อใดเป็นคำนามนับไม่ได้ a.  radio b.  coffee c.  king d.  John 15. ข้อใดเป็นคำนามนับไม่ได้ a.  frog b.  salt c.  pineapple d.  policeman 16. ข้อใดเป็นคำนามนับไม่ได้ a.  tomato b.  hand c.  air d.  student 17. ข้อใดเป็นคำนามนับได้ a.  bus b.  sand c.  cheese d.  rice 18. ข้อใดเป็นคำนามนับได้ a.  tea b.  rock c.  water d.  computer 19. ข้อใดเป็นคำนามผสม a.  toothbrush b.  doctor c.  father d.  fox 20. ข้อใดเป็นคำนามผสม a. clock b. mice c. classroom d. window

เฉลย : 1.a ,2.c ,3.c ,4.d ,5.c ,6.c ,7.c ,8.a ,9.c ,10.c ,11.d ,12.a ,13.c ,14.a ,15.b ,16.c ,17.a ,18.d ,19.a ,20.c

เนื้อหา สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่  4

การบูรณาการกับกลุ่มสาระอื่น  ภาษาไทย อ่านและเขียนคำนาม, ศิลปศึกษา  วาดภาพประกอบคำศัพท์, การงานอาชีพและเทคโนโลยี่  งานประดิษฐ์ เลือกคำนาม 1  คำประดิษฐ์กรอบภาพคำศัพท์

แหล่งที่มา: http://ict.moph.go.th/English/content/nouns02_count.

การสอนชั้นประถมศึกษา เนื้อหาเรื่อง คำศัพท์

                   การนำเสนอเกี่ยวกับเทคนิคการสอนภาษาอังกฤษอันเป็นประโยชน์ต่อผู้สอนนำไปประยุกต์ใช้ได้ แต่การนำเสนอคำศัพท์ด้วยแบบฝึกหัด เชิงเกมส์ หรือการทดสอบ รู้สึกว่าจะเข้าถึงบรรดาเด็กวัยประถมศึกษาได้มากกว่าการท่องจำอย่างเห็นได้ชัด

                  สำหรับในชั้นประถมเนื้อหาการเรียนการสอนจะเน้นไปยังการวางพื้นฐานภาษาอังกฤษต่างๆ ซึ่งพื้นฐานที่สำคัญที่สุดของการใช้ภาษาอังกฤษ คือคำศัพท์ ซึ่งในชั้นประถมนั้นการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเกี่ยวกับคพำศัพท์ นั้นจำเป็นต้องใช้เทคนิคในการทำความเข้าใจกับเด็กอย่างมาก ไม่เช่นนั้นแล้วจะทำให้การเรียนการสอนหน้าเบื่อ และทำให้เด็กเบื่อหน่ายไม่สนใจการเรียนการสอน และไม่เข้าใจเนื้อหาในที่สุด จำเป็นต้องจัดทำเอกสาร หรื่ออุปกรณ์ประกอบการสอนให้น่าสนใจ ดึงดูดความสนใจของเด็กนักเรียน ด้วยเกมส์ การทดสอบ หรืออุปกรณ์การสอนที่สีสันสะดุดตาน่าสนใจ แล้วแฝงด้วยเนื้อหาคำศัพท์เพื่อให้เด็กจดจำโดยไม่รู้สึกเบื่อหน่ายในเนื้อหา 

                    ในชั้นนี้จึงได้รวบรวมเอกสารประกอบการสอน เกี่ยวกับคำสัพท์ที่ใช้สอนในระดับประถมศึกษามานำเสนอ แบ่งออกเป็นหมวดหมู่ และหลายรูปแบบเพื่อความหลากหลายในการทำความเข้าใจกับเด็กนักเรียน และทำให้นักเรียนรู้สึกแปลกใหม่ไม่น่าเบื่อ สามารถศึกษาตามลิงค์ด้านล่างได้นะคะ
                    เอกสารประกอบการสอนที่ 1  คำศัพท์ A-Z
                    เอกสารประกอบการสอนที่ 2 แบบฝึกหัดเรื่อง Colour 
                    เอกสารประกอบการสอนที่ 3 แบบฝึกหัดเรื่อง My number 1-10 
                    เอกสารประกอบการสอนที่ 4 แบบฝึกหัดเรื่อง What's this?
                    เอกสารประกอบการสอนที่ 5 แบบฝึกหัดเรื่อง Read and Translate 
                    เอกสารประกอบการสอนที่ 6 แบบฝึกหัด เติมคำศัพท์ 
                    เอกสารประกอบการสอนที่ 7 แบบฝึกหัด ทบทวนคำศัพท์
                    เอกสารประกอบการสอนที่ 8 แบบฝึกหัด Advance 
                    เอกสารประกอบการสอนที่ 9 สื่อการสอนบัตรคำศัพท์ 

      

ปัญหาในการเรียนภาษาอังกฤษ

ปัญหาที่พบมากที่สุด ในการเรียนภาษาอังกฤษ

Collocation : ต้นเหตุสำคัญที่ทำให้คนไทย เขียนและพูดภาษาอังกฤษไม่ได้มาตรฐาน
พวกเราเขียนและพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ เพราะว่าเราถูกสอนอยู่เพียง 2 ส่วนคือ คำศัพท์ (Vocabulary) และ ไวยากรณ์ (Grammar) แต่ในความเป็นจริง คือ คำศัพท์ในภาษาอังกฤษส่วนใหญ่จะถูกใช้เป็นกลุ่มคำ ไม่ใช่นำคำศัพท์แต่ละคำมาเรียงต่อกันเป็นประโยคเหมือนภาษาไทย ยกตัวอย่างเช่น "ฉันไปโรงเรียน" ฝรั่งใช้ I go to school. ไม่ใช่  I (ฉัน) go (ไป) school (โรงเรียน) แต่ "ฉันกลับบ้าน" ฝรั่งใช้ I go home. ไม่ใช่ I go to home. สุขสันต์วันเกิดแด่เธอ Happy birthday to you. ไม่ใช่ Happy birthday for ( แด่ สำหรับ) you. เขาผ่านไป ฝรั่งใช้ He passed by. ไม่ใช่ He passed(ผ่าน) away (จากไป) เพราะ "pass away" แปลว่า ล่วงลับ ตาย เรามักใช้คำภาษาอังกฤษ แปลเป็นไทยตรงๆ จึงทำให้ฝรั่งไม่เข้าใจ จากประสบการณ์ การทำงานแปลและเขียนภาษาอังกฤษ มาเป็นเวลานานกว่า 50ปี คุณวงศ์ วรรธนพิเชฐ ผู้เรียบเรียง พจนานุกรม English By Example มีความเห็นว่า ประโยคภาษาอังกฤษไม่ใช่มีเพียงแค่ ประธาน (Subject) + กริยา (Verb) + กรรม (Object) แต่ความจริงแล้ว องค์ประกอบที่สำคัญในการแต่งประโยคภาษาอังกฤษให้ได้มาตรฐาน มี 3 ส่วน คือ คำศัพท์ (Vocabulary)     +     ไวยากรณ์ (Grammar) = ประโยค (Sentence) +     Collocation         Collocation คืออะไร   อธิบายง่ายๆ Collocation คือ กลุ่มคำที่ต้องใช้ร่วมกัน หรือ เรียกอีกอย่างว่า "คำปรากฏร่วม" จากตัวอย่างที่ได้กล่าวมาข้างต้น "go to school", "go home", "Happy birthday to you", "pass by", "pass away" เป็น Collocation Collocation นั้นไม่เกี่ยวกับหลักไวยากรณ์ เพราะบางกลุ่มคำถึงแม้จะวางสลับตำแหน่ง หรือใช้คำไม่ถูก แต่ ก็ไม่ผิดไวยากรณ์แต่ประการใด แต่การใช้ Collocation ผิด จะทำให้เจ้าของภาษาหรือผู้ที่รู้ภาษาอังกฤษมากๆ ทราบได้ทันทีว่า เราเป็นคนต่างชาติและใช้ภาษาอังกฤษไม่ได้มาตรฐาน คำว่า Collocation มาจากคำภาษาอังกฤษ 2 คำ คือ col (to do something with something or someone) + location มีคำแปลภาษาไทยว่า "คำปรากฏร่วม" Collocation เป็นการเชื่อมคำ การจัดวางคำ หรือกลุ่มคำ (รวมทั้ง idioms) ที่จำเป็นต้องใช้ร่วมกันในประโยค ที่เจ้าของภาษานิยมใช้ และเห็นว่าถูกต้องตามมาตรฐาน ซึ่งคำที่ใช้ร่วมกันนั้น จะใช้คำอื่นแทน หรือสลับตำแหน่งกันไม่ได้ ถึงแม้ว่าคำที่จะใช้แทนจะมีความหมายเหมือนกัน หรือใกล้เคียงกันก็ตาม ความจริงทุกภาษาก็มี collocation รวมทั้งภาษาไทย ตัวอย่างเช่น คำบางคำเมื่อใช้ร่วมกันแล้วสลับตำแหน่งกันไม่ได้ เช่น Thai collocation บ่ายสองโมง ไม่ใช่ สองโมงบ่าย (บ่ายต้องนำหน้าเวลา) ห้าโมงเย็น ไม่ใช่ เย็นห้าโมง (เย็นต้องตามหลังเวลา) หรือ ฝนตกไม่ลืมหูลืมตา (ฝนตกหนัก) ไม่ใช่ ฝนตกไม่ลืมตาลืมหู คนไทยก็ไม่มีเหตุผล หรือหลักไวยากรณ์ในเรื่องนี้ ทั้งที่บ่ายกับเย็น มีความหมายบอกช่วงเวลาของวันเหมือนกัน หรือ หูกับตาก็เป็นอวัยวะเหมือนกัน แต่สลับตำแหน่งกันไม่ได้ English collocation It rains cats and dogs. ประโยคนี้เป็นสำนวน (idiom) แปลว่า ฝนตกหนัก คำว่า cats and dogs เป็น collocation เราไม่สามารถ เขียนเป็น dogs and cats หรือ cats and cows ได้   คำบางคำเมื่อใช้ร่วมกัน ความหมายก็เปลี่ยนไป เช่น Thai collocation หินอ่อน คือ marble ไม่ใช่ หินนุ่ม หินนิ่ม หรือ soft rock ตัดถนน แปลว่า ทำถนนสายใหม่เพิ่ม ตัด แปลว่า ทำให้สั้นลง ลดลง แยกออกจากกัน English collocation The cloth has fast colour. (ผ้าสีไม่ตก) เราจะทราบกันโดยส่วนใหญ่ว่า fast แปลว่า "เร็ว" คำว่า stable หรือ durable ซึ่งแปลว่า "ทนทาน" น่าจะใกล้เคียงกว่า แต่เจ้าของภาษาไม่ใช้คำว่า stable colour หรือ durable colour ดังนั้นจึงต้องใช้คำว่า fast colour ตามเจ้าของภาษา ดังนั้นคำว่า fast colour จึงเป็น collocation   คำบางคำความหมายเหมือนกัน หรือใกล้เคียงกัน แต่ใช้แทนกันไม่ได้ เช่น Thai collocation ย่านธุรกิจ ไม่ใช่ เขตธุรกิจ เขตป่าสงวน ไม่ใช่ ย่านป่าสงวน พื้นที่สีเขียว ไม่ใช่ เขต/ย่าน สีเขียว English collocation คำว่า strong กับ powerful มีความหมายใกล้เคียงกัน แต่ภาษาอังกฤษจะใช้คำว่า strong wind, strong competition และ powerful machine, powerful engine, powerful weapon เราไม่สามารถใช้ strong machine หรือ powerful wind ได้     ความสำคัญของ Collocation   Collocation เป็นองค์ประกอบสำคัญที่ถูกละเลย ไม่ได้รับความสำคัญในการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ ทั้งๆ ที่ Collocation ถูกใช้ในการเขียนภาษาอังกฤษ มากถึง 60-80% ดังนั้น การเน้นให้ท่องจำศัพท์เป็นคำๆ มากๆ จึงไม่ทำให้เราเรียนภาษาอังกฤษเก่งขึ้น เท่ากับการฝึกให้จดจำศัพท์เป็นกลุ่มคำ (Collocations) ศัพท์ที่ใช้ในชีวิตประจำวันทั่วไป มีไม่ถึง 4,000 คำ แต่ Collocations หรือกลุ่มคำศัพท์ที่ใช้ร่วมกับคำศัพท์เหล่านั้น มีมากมายหลายหมื่น Collocations ดั้งนั้น หากเรารู้ Collocations หลายหมื่น Collocations ก็เท่ากับว่า เราสามารถแต่งประโยคที่ถูกต้องได้มากมายนับไม่ถ้วน ข้อควรระวังที่สำคัญยิ่ง พวกเราหลายคน ชอบเขียนภาษาอังกฤษแบบแปลตรงตัวจากไทยเป็นอังกฤษ ซึ่งอาจมีการใช้ Collocation ผิด ทำให้ความหมายผิดไปด้วย ตัวอย่างเช่น เธอเป็นคนใจเย็น Correct: She is cool-tempered. Wrong: She is cold-hearted. (เธอเป็นคนใจร้าย) เขาผ่านไป Correct: He passed by. Wrong: He passed away. (เขาเสียชีวิต) เขาทานยา Correct : He takes medicine. Wrong: He takes drugs.(เขาติดยาเสพติด) บ้านหันหน้าไปทางทิศตะวันออก Correct: The house looks east. Wrong: The house turns to east. เธอเป็นคนง่ายๆ Correct: She is easy-going. Wrong: She is an easy woman. (เธอเป็นผู้หญิงใจง่าย)

ครูสอนภาษา และบทบาทที่ครูต้องประยุกต์

           ครูสอนภาษาจําเปนตองพัฒนาตนเองตลอดเวลาเพื่อใหมีความรูที่เปนปจจุบัน  และสามารถนําความรูมาประยุกตใชในการเรียนการสอนใหมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ความรูเกี่ยวกับศาสตรการเรียนการสอนภาษาเปลี่ยนไปแตละยุคสมัย แตละชวงเวลาองคความรูแตละยุคสมัยมีสวนชวยใหครูสอนภาษาเขาใจธรรมชาติการเรียนรูภาษา เนื้อหาที่จะนํามาสอน วิธีการเรียนการสอน และวิธีการวัด และประเมินผลในสมัยแรก ๆ การเรียนการสอนภาษาจะอิงอยูกับผลการวิเคราะหภาษาของนักภาษาศาสตรกลุมตางๆ เชน นัภาษาศาสตรกลุมวิเคราะหโครงสราง (structuralists) กลุมไวยากรณปริวรรต (transformationalists) และกลุมภาษาศาสตรสังคม (sociolinguists) ตอมานักภาษาศาสตรกลุมไวยากรณปริวรรตนําโดย Chomsky ไมเห็นดวยกับวิธีการของกลุมวิเคราะหโครงสราง เพราะมีความเห็นวาความหมายสําคัญกวารูปแบบ และองคประกอบของภาษาการเรียนภาษาโดยวิธีทองจํามีสวนชวยในการเรียนภาษานอยมาก ในทางจิตวิทยานักจิตวิทยาก็ไมเชื่อวาการทองจํามีความสําคัญในการเรียนรูและเชื่อวามนุษยมีความสามารถในดานความคิด แนวความคิดนี้มีผลตอการเรียนการสอน ภาษาจึงเปลี่ยนวิธีการจากการเน้นรูปแบบมาเน้นความหมาย และความเข้้าใจเปนแบบ “Cognitive Approach” และใหความสําคัญกับการอาน และการเขียนในระยะหลังนักภาษาศาสตรกลุมไวยากรณปริวรรตโดนนักภาษาศาสตรสังคม เชน Hymes และ Halliday วิจารณเพราะวิธีการวิเคราะหภาษาของ Chomsky ไมสามารถอธิบายการใชภาษาในสถานการณตาง ๆ ไดนอกจากนี้การวิเคราะหก็ไมคลุมถึงความสัมพันธระหวางภาษากับองคประกอบอื่นนอกเหนือจากภาษา นักภาษาศาสตรกลุมสังคมใหความสําคัญกับสถานะทางสังคม วัฒนธรรม และสิ่งแวดลอมของผูเรียน อิทธิพลที่มีตอการเรียนการสอนภาษาคือ ทําใหเกิดการสอนภาษาแบบเนนสถานการณหรือ “Situational Approach” ตอมานักภาษาศาสตรกลุมภาษาปฏิบัติ (pragmaticists) เชน Spolsky และ Oller มองภาษาวาผูเรียนภาษาควรใชภาษาเปนเครื่องมือเพื่อการสื่อความคิด และความรูสึก โดย Oller (1978) กลาววา “Pragmatics is about how people communicate information about facts and feelings to other people through the use of language.”

           ในประเทศไทยสภาพแวดลอมการสอนภาษาตางจากการสอนภาษาเปนภาษาที่สอง ครูสอนภาษาจึงตองพยายามหาขอมูลทางภาษาใหผูเรียนไดสัมผัสและไดใชมากที่สุด ทั้งยังตองจูงใจผูเรียนอีกดวย ในระดับอุดมศึกษาวิธีการที่อาจจะชวยใหผูเรียนเห็นความสําคัญของภาษาและเรียนภาษาอยางมีวัตถุประสงคที่แนชัด คือการสอนภาษาเฉพาะสาขาวิชา (English for Specific / Special Purposes หรือ ESP) Mackay และ Mountford (1978)  เสนอวาภาษาอังกฤษเฉพาะสาขาวิชา  ไดแก

        1. ภาษาอังกฤษที่ใชในงานอาชีพ  เชน  ภาษาอังกฤษสําหรับพนักงานรับโทรศัพท ภาษาอังกฤษสําหรับนักบิน เปนตน

        2. ภาษาอังกฤษสําหรับพนักงานปฏิบัติการ  เชน  ภาษาอังกฤษสําหรับเสมียนโรงแรม  ภาษาอังกฤษสําหรับชางเครื่อง  เปนตน

        3. ภาษาอังกฤษในวงการวิชาการ เชน ภาษาอังกฤษสําหรับแพทยภาษาอังกฤษสําหรับวิศวกร  เปนตน 

Strevens (1977) แบงภาษาอังกฤษเฉพาะสาขาวิชาเปน  2  ประเภท คือ

        1. ภาษาอังกฤษเพื่องานอาชีพ

        2. ภาษาอังกฤษเพื่อการศึกษา 

ในการสํารวจวัตถุประสงคการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทย กาญจนา ปราบพาล ภัสสรสิงคาลวณิช และอรอนงค หิรัญบูรณะ (2528) เสนอวัตถุประสงคการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเปน  3  ประเภท คือ

         1. ภาษาอังกฤษที่ใชในชีวิตประจําวัน

          2. ภาษาอังกฤษที่ใชในการศึกษา

          3. ภาษาอังกฤษที่ใชในงานอาชีพ

             การใชภาษาเพื่อสื่อความหมายไดในแตละประเภท ผูใชภาษาจําเปนตองมีความรูเกี่ยวกับเนื้อหาภาษา ทักษะทั่วไปในการใชภาษา เนื้อหาของภาษาอังกฤษเฉพาะสาขาวิชา กลวิธีในการสื่อสารและทักษะการใชภาษาเฉพาะดาน ลักษณะของขอมูลทางภาษาตองสอดคลองกับวัตถุประสงคในการสื่อสารเฉพาะดาน ดังที่ Widdowson กลาววา Learning Purpose และ Language Use ตองสัมพันธกัน และการใชภาษาไดผูใชภาษาตองมีความรู้เรื่องภาษา  สวนวิธีการที่จะชวยผูเรียนใหถึงจุดหมายไดมีรูปแบบหลากหลายในยุคโลกาภิวัตนและยุคขอมูลขาวสาร ผูเรียนมีโอกาสไดสัมผัสกับขอมูลทางภาษาแบบหลากหลายเปนลักษณะของภาษาที่ใชจริงในการสื่อสาร ครูสอนภาษาจึงมีโอกาสดีที่จะนําขอมูลเหลานี้มาใชใหเกิดประโยชนกับผูเรียน เชน จัดกิจกรรมเสริมบทเรียนโดยใชขอมูลทาง Internet ใชคอมพิวเตอรชวยในการให feedback ที่ไมจํากัดเวลาและสถานที่ ครูสอนภาษาในปจจุบันจึงตองปรับเปลี่ยนบทบาทจากเดิมที่ถายทอดความรูเนื้อหาทางภาษาอยางเดียวเปนผูจัดกิจกรรมโดยนําขอมูลทางภาษาชวยใหผูเรียนเกิดการเรียนรูเปลี่ยนจากการเนนที่ครูมาเนนที่ผูเรียนวาจะชวยใหผูเรียนสามารถใชภาษาใหเปนประโยชนในการแสวงหาความรูดวยตนเองไดอยางไร ดังที่ไดเสนอในตอนตนวา ศาสตรของการสอนภาษามีการพัฒนาตลอดเวลา ครูสอนภาษาจะยึดถืออยูที่แนวคิดใดแนวคิดหนึ่งไมได ครูสอนภาษาจําเปนตองติดตามความรูในศาสตรที่เปนปจจุบันสามารถนําความรูมาประยุกตใหเกิดประโยชนกับผูเรียนและในขณะเดียวกันตองติดตามความกาวหนาของโลกและพัฒนาตนเองตลอดเวลา ครูสอนภาษาจึงจะสามารถทําหนาที่ไดอยางเหมาะสมในยุคโลกาภิวัตนวิธีการเรียนการสอนแบบเรียนรูดวยตนเองที่จะชวยฝกผูเรียนในระดับอุดมศึกษาใหผสมผสานความรูภาษาอังกฤษและความรูดานเนื้อหาคือ การเรียนการสอนโดยใช Internet ทั้งนี้เพราะวาขอมูลภาษาที่ผูเรียนสามารถสัมผัสไดมีทั้งขอมูลที่ใชในชีวิตประจําวันเพื่อคนควาหาความรูและใชในการประกอบอาชีพ สําหรับลักษณะของภาษาที่ใชในชีวิตประจําวันที่ครูสอนภาษาสามารถจัดกิจกรรมใหผูเรียนฝกฝนดวยตนเองได เชน การหาขอมูลจาก Web Sites ตาง ๆ เชน Yahoo, CNN, ESL Caf e เปนตน สําหรับภาษาอังกฤษเพื่อการศึกษา ครูอาจใหผูเรียนสืบคนขอมูลจาก ERIC และ electronic journal หรือแมแตการศึกษาแบบทางไกล (Distance Education) หรือรับทราบความกาวหนาในการเรียนการสอนแบบ neteach เปนตน สําหรับขอมูลทางภาษาในการประกอบอาชีพจะมีแยกไปตามสาขาวิชา เชน ภาษาอังกฤษสําหรับวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี ภาษาอังกฤษสําหรับแพทย และภาษาอังกฤษสําหรับธุรกิจ เปนตน (รายละเอียดสําหรับ Web Sites ตาง ๆ ที่ครูสอนภาษาสนใจสามารถอานไดจาก The Internet Guide for English Language Teachers Web Sites โดย  Dave Sperling, 1997) ขอมูลทางภาษาเหลานี้คงเปนเพียง “input” ถาใชนิยามของ Krashen (1982) ครูสอนภาษามีหนาที่จะชวยแปลง “input” เหลานี้เปน “intake” คือ ผูเรียนสามารถ ซึมซับ เขาใจ และใชไดทั้งนี้ขึ้นอยูกับวิธีการและกระบวนการในการจัดกิจกรรมซึ่งเปนหนาที่ของครูสอนภาษาโดยเฉพาะ Goodwyn, Clarke และ Adams (1997) เสนอวา ครูสอนภาษาในอนาคตจะใชคอมพิวเตอรในหลักสูตรการเรียนการสอนภาษา เพราะจะชวยพัฒนาทักษะการอานและการเขียน และความสามารถในการสื่อสารกับประชาคมโลกจะเห็นไดวาถาครูสอนภาษาไมติดตามความรูตลอดเวลา เราอาจจะมองวิธีการเรียนการสอนภาษาตามยุคสมัยที่เราไดเรียนมา ซึ่งเปนความรูบางสวนขององคความรู ทั้งหมด และเปนองคความรูที่อาจไมเปนจริงในปจจุบัน ครูสอนภาษาจึงตองพัฒนาตนเองตลอดเวลาโดยเฉพาะในยุคโลกาภิวัตนที่ครูตองเตรียมเยาวชนของเราใหทัดเทียมและสามารถแขงขันกับเยาวชนของชาติอื่นได้